قلم خشگیر تارا
آپشن‌های بسیاری نظیر: سانروف، دوربین دنده عقب، سیستم تاشوبرقی آینه‌های جانبی، سنسورهای نور و باران، سیستم ورود و استارت بدون کلید، روکش‌های چرمی، رینگ‌های ۱۶ اینچی آلومینیومی، صندلی‌های جلو برقی و ایربگ‌های جانبی از روی نسخه دنده‌ای تارا حذف شده‌اند.
در خصوص ایمنی هم با توجه به جدید بودن پلتفرم مورد استفاده، استاندارد حفاظت از عابرین پیاده، وجود کنترل پایداری فعال الکترونیکی و استفاده از ورق‌های دوفازی (Dual Phase) با استحکام بالا، می‌توان از تارا به عنوان امن‌ترین محصول ملی ایران‌خودرو یاد نمود. البته پژو ۳۰۱ که به نوعی پدر تارا محسوب می‌شود در بحث ایمنی آن‌قدرها هم ایده‌آل نبوده و تنها ۳ ستاره از ۵ ستاره ممکن مؤسسه Euro-NCAP را به دست آورده است، اما با این حال نباید از یاد برد که این ستاره‌ها در سال ۲۰۱۴ و با استانداردهای آن دوره به دست آمده‌اند و در نتیجه ارزش بالاتری از ۴ ستاره سال ۲۰۰۰ پژو ۲۰۶ خواهند داشت. تارا بر اساس پژو ۳۰۱ ساخته شده اما از همتای فرانسوی‌اش ۷۷ میلیمتر کشیده‌تر و ۲۰ میلیمتر کوتاه‌تر است.
تارا که با نام K۱۳۲ شناخته می‌شد، از سال ۱۳۹۹ با جعبه دنده دستی روی خط تولید قرار گرفت و از طریق طرح‌های پیش فروش ایران خودرو به متقاضیان فروخته شد. نخستین خودرویی که با این پلتفرم تولید شده خودروی تارا بود که در آغاز با کد کارخانه‌ای K۱۳۲ شناخته می‌شد. نسخه اولیه این خودرو در بهمن ماه ۱۳۹۸ رونمایی شد ولی آغاز تولید آن به اواخر سال ۱۳۹۹ برمی‌گردد و در نهایت تارا در مدل ۱۴۰۰ برای اولین بار روانه بازار شد.
موتور تارا نسخه به‌روز شده و بهینه TU۵ قدیمی پژو است. این موتور ۱۱۳ اسب بخار قدرت دارد و از نظر آلایندگی و مصرف سوخت نسبت به خودروهای هم رده‌اش وضعیت مطلوب‌تری دارد. پیشرانه تارا پیستون ضد سایش دارد و جعبه دنده این خودرو هم از نوع دنده‌ای پنج سرعته است.
شتاب و کشش تارا در مسیرهای رانندگی معمولی مناسب است. البته شتاب رسمی تارا در نسخه دنده‌ای ۱۲٫۵ ثانیه و مصرف سوخت ترکیبی‌اش هم حدود ۷ لیتر برآورد می‌شود. این‌ها در مقیاس‌های بین‌المللی اعدادی متوسط هستند ولی در مقایسه با محصولات داخلی، می‌توان گفت که تارا وضعیت خوبی دارد.